In het begin van de zwangerschap wordt er een termijnecho gemaakt om:

• Te kijken of het hartje klopt.
• De zwangerschapsduur en de uitgerekende datum te bepalen.
• Te kijken of het een eenling zwangerschap of een meerling zwangerschap is.

Tijdens deze echo wordt er niet gescreend op afwijkingen bij jouw kindje, de echoscopiste kan dus niet beoordelen of jouw kindje gezond zal zijn. Deze echo wordt bij voorkeur gedaan tussen de 10 en 12 weken. In deze periode is de foetus het nauwkeurigst op te meten en kan de echoscopiste zeer betrouwbaar de termijn vaststellen. Een vroege vaststelling van de zwangerschapsduur is erg belangrijk. Zeker als mensen er voor kiezen om prenataal onderzoek te laten verrichten.

Een goede termijnecho is vaak erg geruststellend. Een kloppend hartje en een goed ontwikkelde foetus zijn erg geruststellend om te zien. We weten uit statistieken dat de kans op een miskraam enorm daalt, van 10% naar nog maar 1-3% (afhankelijk van de zwangerschapsduur). Dit geeft extra vertrouwen in de zwangerschap.

Meestal kan de termijnecho gewoon via de buik gedaan worden. Ligt de baarmoeder diep in buik, is er een termijnverschil of heeft iemand een dikkere buikwand dan is een uitwendige echo niet duidelijk genoeg en kan er met de vaginale echo worden gekeken. Een vaginale echo is niet pijnlijk en niet schadelijk voor de zwangerschap. De vaginale echo is een lange, 1,5 cm. dikke staaf waar de echoscopiste een condoom omheen doet met wat gel als geleidingsmiddel. Deze wordt slechts een klein stukje in de vagina ingebracht. Zodoende komen we dicht bij de baarmoeder en geeft het een veel beter beeld. Het kindje is dan ook mooier te bekijken.

Voor een echo via de buik is het handig als jouw blaas iets gevuld is. De volle blaas tilt de baarmoeder wat omhoog waardoor het kindje beter te zien is.
Bij de vaginale echo zit een blaas in de weg als die vol is. Je moet dus voor een inwendige echo altijd even plassen om de blaas te legen. Dit is ook comfortabeler voor jou.

Wat als er iets niet in orde is?

Helaas kan het voorkomen dat op de echo wordt gezien dat er iets niet in orde is. Bijvoorbeeld bij een miskraam of bij het vermoeden van een afwijking bij de baby. Indien nodig zal de echoscopiste dan het verdere beleid met je bespreken. Dit kan (soms onnodige) ongerustheid voor jou met zich meebrengen. Mocht het zijn dat je niet wilt dat de echoscopiste je op de hoogte stelt bij afwijkende bevindingen, meld dit dan bij het begin van de echo aan de echoscopiste.